-
en çok bir tabut ve bir mezar görünce gelir aklima kibir. hani insan en sevdiginin arkasindan hickira hickira aglar ya, hani bir avuc topragi oymuş gibi koklaya koklaya öper ya iste en cok o zaman gelir aklima. insan bu kadar aciz bir varlikken nasil kesfetmis acaba kibiri derim, nasil bulmus, benimsemis ve hep devam ettirmiş. benim icin kibire en zıt kavram ölüm. -
yeryüzünde en nefret ettiğim duygu. kibirli insana tahammülüm yok. al dünya senin olsun diyesim geliyor. sanki ölmeyecekmiş gibi, sanki en sevdiği insan ölünce geri getirebilecekmiş gibi. kimsin sen diye sorasım geliyor.